lulja

thuaj një fjalë
moj kuqaloshe e njomë
ngritur kala në vete
në jetë për jetë
në ditë me vesë
pas një rrezeje e fshehur
për të këputur sot
me shpirt të butë
s’bashku me fletët e gjelbra

ngritur që më parë
nëpër valë kopshtesh shprese
për te këputur një ditë
nga një sy i etur
që të mbetesh lule e vyshkur
mbi tavolinën e jetës njomëz

lule e kuqe
me fletë përplot rrugë jete
e një përmbytje
në tharjen e petales së fundit
në humbje pabesie
ti rrëfen heshtje
unë të besoj

© Skender Mustafi

Po këto i keni lexuar?