mesnata me hënën

mesnata vije dhe shtrihet mbi shtrat si pëlhura e buzëve të njoma të vashës lazdrake hëna vije me fustan ngjyrë ari me të vijnë mendimet për qeshjen e ëmbël nën mynxyrë heshtjeje mahniten yjet me faqet dhe skuqjen e vashës lazdrake mahnitet nata dhe hëna ngjyrë ari i shtrirë mbi shtrat e thithi jetën me çdo thithje ajri më vije shpirti i ndjenjës për atë dhe buzëqeshja më vije vetë me qetësinë e mesnatës së ëmbël ja po vije heshtja të e thithë qetësinë dhe gjithçka hesht erë meiti vije…

Përgjigjet e shpejta të imam Shafiut

Një grup dijetarësh ishin xhelozë ndaj imam Shafiut. Menduan një ditë t’i bëjnë një kurth me disa pyetje në lëmin e fikut, madje në prezencë të emirëve dhe kalifit Er-Reshid. Pyetja e parë: – Çfarë mendimi ke nëse një njeri ka therur një dele në shtëpi, më pas ka dalë nga shtëpia për një nevojë dhe pasi është kthyer u ka thënë familjarëve: – Hani ju nga delja, kurse për mua është e ndaluar. – Ai u përgjigj: Ky njeri ka qenë idhujtar, e ka prerë delen në emër të…

700 thënie nga Rumi

Përmblodhi dhe përgatiti: Skender Mustafi Xhalaludin Muhammed Rumi (1207 – 1273), ishte poet persian i shekullit të 13-të, fakih hanefi, dijetar islamik, teolog maturidi dhe mistik sufi me origjinë nga Khorasani i Madh në Iranin e Madh. Poezitë e tij janë përkthyer gjerësisht në shumë nga gjuhët e botës dhe janë zhvendosur në formate të ndryshme. Veprat e Rumit janë shkruar kryesisht në persisht, por herë pas here ai ka përdorure dhe turqishten, arabishten dhe greqishten në vargjet e tij. Ik nga reja e zezë që të rrethon. Atëherë do…

shënime të vonuara

me hënën rri më kujtohen yjet me ndjenjat vritem më ngjall buzëqeshja buzët lëvizin për të thënë një fjalë një puthje tretet ngjyrave të kohës pa mua me fatin bëj zënkë s’e mundi dot në luftë të kotë për sytë me lot të mbushur plot hije nga buzët që përtypin fjalën e pa thënë ato vite e këto vite etja më len para pasqyrës vetëm ajo më ruan por nuk më flet dhe me pasqyra rrethuar i përgjumur s’flas vullkani i shpirtit rrëfen hëna buzëqesh në enigmë është edhe vetë…

Jusuf Islam (Ket Stivens): Si e pranova Islamin?

E gjitha që do të them është ajo që tanimë e dini, të konfirmoj atë që tanimë e dini, porosinë e të Dërguarit (Paqja qoftë mbi të) ashtu siç u dha nga Zoti – fenë e vërtetë. Si qenie njerëzore na u është dhënë vetëdije dhe detyrë që na ka vendosur në krye të krijimit. Njeriu është krijuar për të qenë zëvendës i Zotit mbi Tokë dhe është me rëndësi të kuptojmë obligimin të shpëtojmë veten nga të gjitha iluzionet dhe të përgatitemi për jetën tjetër. Secili që humb këtë…