pa lisin me hije të gjatë

rruga ime pa fillim dhe fund puthitet me hijen tënde në fontanë vuajtjesh në kalldrëmet e lashta të kujtimit dhe vazhdon së humburi me hijen tënde shpirti im i pa kapshëm dhe i pandalshëm hip mbi trupin tënd për të kapur qiejt dëshmitarët e tokës në dënim të kohës gjatë seancave vjeshtore në gjykatat përplot fleta të kuqëverdha që bartin me vete nga një copëz hije dhe s’bashku me trupin tënd bien mes rruge para këmbëve të mia në ngjarjen e ëndrrës sime retrospektivë © Skender Mustafi

lexo më tepër