fëmijën e ëndrrës e shikoj në sy dhe skuqem nga turpi në prag të rrugës së thyer e shoh kolonën që vete drejt diellit dhe si shkrepë shfaqet heshtja mes gurëve të lënë fëmija heshtë në ujëra lahem e mureve përplasem pllakat flasin se si një i huaj ka urinuar mbi to dhe vazhda ka mbetur fëmija më shikon unë duhet t’i them se isha në mes të kolonës ah sa takim i tmerrshëm © Skender Mustafi
lexo më tepërEtiketë: takimi
takimi me pritjen
pas shiut me erëra të forta doli rrezja e parë prita të e takoja fjalën që në ëndërr më shfaqej çdo mëngjes pas ndërrimit të parë të rrezeve vazhdova me pritje duke i përcjellë ndërrimet e rrezeve të humbura të diellit të flakëruar pritja në heshtje të frikshme nga frika për të folur me zë jetoja në shesh yjesh gjersa s’më përshkoi shpirtin një ndjenjë ndjenja se mund të më ikë dielli ndërrova vendin pak sa mos të më zë kobi në fjalët e botës dhe prapë vazhdova të pres…
lexo më tepërtakimi me diellin
me sytë e mëngjesit i shijova rrezet e para të jetës lakuriqe me të u zhvesha mbi gjelbërim më ledhatoi era lëkurën mbi të e shijova më mori në vete jetuam së bashku gjer në ditën e fundit dhe me frymën e vdekjes fjeta mbrëmë sa të ëmbla ishin kujtimet për takimin me diellin © Skender Mustafi
lexo më tepërtakimi me takimin
nga gjumi lodhës u ngrita dhe me vrap fillova të kërkoj nuk e gjeta dot askund më thanë se me fener kërkimi zbathur ecën ditën kërkon nuk humba shpresën shpresoj të e takoj një ditë t’i kërkoj fanarin për të kërkuar njeriun tim © Skender Mustafi
lexo më tepërtakimi me ditën
nga agu i njomë i mëngjesit u mundova të e thithi jetën mblodha force gjatë gjithë ditës së llahtarshme hapërimthi kalova një pjesë të kohës dhe në mbrëmje kuptova se kam edhe shumë për të thithur dhe i thash shpirtit duro kjo është dera e fundit duro jeto © Skender Mustafi
lexo më tepërtakimi i pa pritur
e takoj mendimin për ty dhe së bashku shikojmë pikën e ujit në gjeth të mollës aty në sy e shikoj mendimin për ty dhe pikën e shiut që zvarritet nga lart për në pafund e pastër është pika që e përshkon mendimin edhe gjethi i lëmuar i mollës që sa shkon e zverdhet në heshtje vetëm mendimi nuk zbehet por lahet në pikën e shiut në flladin e mesditës kur unë lagem në shiun e qetë ngadalë i afrohem gjethit të mollës të e thithi pikën e shiut të…
lexo më tepër