po i shkruaj shpirtit mjerë se me vullkan i lidhur jam në humnerë nga lule t’mia që t’më qajnë zemrën bulbë që t’më qajnë që sot përherë dhe t’më njehë që sot përherë e bukura lulëz unë po digjem që të mbetem lym i lumit si pasqyrë dhe përherë të lindin yjet në kuq e verdhë pa mëri dhe pa mynxyrë në valle të madhe në krater të hijes s’kuqe mbi aortë të ditës tjetër me një hënë të bërë nuse © Skender Mustafi