në mbrëmje plot hënëthur rrjetë peshkiminën kep të vijosurme të cilat vija në një gjuhëshkruhet jeta gulçima e tij aty pranë gumëzhinë ujime aq ritëm të maturme zhurmë që të përpinë nuhatjen dhe shpirti dalëngadalëkalon portat hyn brenda si një peshkatar i vjetërmendja kapërdingumëzhimën e rënies së ujit mbi gurëqetë-qetë në shpirt duart enden e përendenbëjnë katrorët dhe nyjattë rrjetës së kaltër të madhe gllabërimi i ndjenjëssi foshnja për gji të nënësngjitet për shpirtin vigan rrjeta e bukur përplot katrorë-nyjevalëvitet ngadalë dhe hyn në ujin e qetëduke harruar kepin me…
lexo më tepërrrjeta e marinarit
