mesnata vije dhe shtrihet mbi shtrat
si pëlhura e buzëve të njoma
të vashës lazdrake
hëna vije me fustan ngjyrë ari
me të vijnë mendimet
për qeshjen e ëmbël nën mynxyrë heshtjeje
mahniten yjet me faqet dhe skuqjen e vashës lazdrake
mahnitet nata
dhe hëna ngjyrë ari
i shtrirë mbi shtrat e thithi jetën
me çdo thithje ajri
më vije shpirti i ndjenjës për atë
dhe buzëqeshja më vije vetë
me qetësinë e mesnatës së ëmbël
ja po vije heshtja të e thithë qetësinë
dhe gjithçka hesht
erë meiti vije brenda
me ajrin e thithur
më qau syri i shfrenuar kah qielli
kur buzënjoma lazdrake
u bë nuse me lakuriqin
që ma përpiu ëndrrën e madhe
në mesnatë
në mesnatë me hënën
© Skender Mustafi
