po e mbjell këtë farë jete
në dheun e shpirtit të vjetër
me lot
po e ujis këtë ëndërr të re
shihni
sytë më mbyllen
sikur elektrik makine
që mbeti me kotecin e heshtjes
në gërmadhë turpi
po shihni prapë
se ç’mbin
o ,njerëz
nga shpirti një mall
o gjaku im
e nga dheu një asht e një shpirt i ri
dhe prapë lind në të pa gdhirë
një zë i qetë
e më le gojëhapur
gojëmbushur me gjak
më le shërbëtor abetares t’i gjej zot
sot
nesër
në mot, e përgjithmonë
më le
të lidhur për nderi
zogut t’i gjej këngë për himn
rilindjeje
© Skender Mustafi
