si erdhi ashtu edhe humbi e uruara ditë e kisha pritur tërë jetën nuk më la si më gjeti më mori fjalën e pa thënë dhe shpirtin që tha se i takoi nuk di ç’ti them as vetes sime për t’u qetësuar nuk mund të them as edhe fjalën e parë të mori jeta dita ime e uruar e mua drita e jote më mori rrezen e syrit do ta lus vdekjen të më falë për atë që nuk dita të flas me heshtjen e mallkuar ajo iku ajo rrezja…
lexo më tepër
mblodha lulet e jetës në mëngjesin e ftohtë dhe i plogësht u ngrita nga (z)varri në këmbë eca pa e ditur ku më shpie dita bëra gjumë qetas pa menduar ku më shtrin nata sa i hutuar që jam tash që e di sa qetë që rrjedhin ditët tani që kam mbjell mollën do t’i lë ditët të e bëjnë të veten unë dua ta ujis mollën për të dalluar jetën nga vdekja për t’i lagur buzët me lëng molle buzë jetës
lexo më tepër
e takoj mendimin për ty dhe së bashku shikojmë pikën e ujit në gjeth të mollës aty në sy e shikoj mendimin për ty dhe pikën e shiut që zvarritet nga lart për në pafund e pastër është pika që e përshkon mendimin edhe gjethi i lëmuar i mollës që sa shkon e zverdhet në heshtje vetëm mendimi nuk zbehet por lahet në pikën e shiut në flladin e mesditës kur unë lagem në shiun e qetë ngadalë i afrohem gjethit të mollës të e thithi pikën e shiut të…
lexo më tepër
varg i vrenjtur del nga shpirti dhe humbet butësia me të varg i trishtuar kthehet nga ëndrra e prerë nga një ëndje me teh të ndryshkur dhe çmendet në rrëfim varg i ngrirë derdhet në valë jete të gjithë e shohin me varrë dhe e qajnë por askush nuk e beson miklimin e shpirtit © Skender Mustafi
lexo më tepër
thuaj një fjalë moj kuqaloshe e njomë ngritur kala në vete në jetë për jetë në ditë me vesë pas një rrezeje e fshehur për të këputur sot me shpirt të butë s’bashku me fletët e gjelbra ngritur që më parë nëpër valë kopshtesh shprese për te këputur një ditë nga një sy i etur që të mbetesh lule e vyshkur mbi tavolinën e jetës njomëz lule e kuqe me fletë përplot rrugë jete e një përmbytje në tharjen e petales së fundit në humbje pabesie ti rrëfen heshtje unë…
lexo më tepër
mesnata vije dhe shtrihet mbi shtrat si pëlhura e buzëve të njoma të vashës lazdrake hëna vije me fustan ngjyrë ari me të vijnë mendimet për qeshjen e ëmbël nën mynxyrë heshtjeje mahniten yjet me faqet dhe skuqjen e vashës lazdrake mahnitet nata dhe hëna ngjyrë ari i shtrirë mbi shtrat e thithi jetën me çdo thithje ajri më vije shpirti i ndjenjës për atë dhe buzëqeshja më vije vetë me qetësinë e mesnatës së ëmbël ja po vije heshtja të e thithë qetësinë dhe gjithçka hesht erë meiti vije…
lexo më tepër